Mijn hardloopverslaving

Zaterdag 20 juni 2015

Oke, ik ben verslaafd aan hardlopen. Ik had mijn wekker vanochtend om 9 uur gezet en het eerste wat ik deed toen ik mijn bed uit ging was mijn hardloopkleding aantrekken. Ik had twee dagen niet gelopen, omdat ik last had van mijn achillespees. Ik weet nog niet precies wat het is, maar ik zou vrijdag een baanwedstrijd lopen in Utrecht en daar ben ik niet heen gegaan, omdat ik veel last had. Ik ben niet zo vaak geblesseerd. Dus vanochtend wilde ik weer gaan lopen en  hoopte dat het weer beter zou voelen. Maar toen ik de eerste passen zetten voelde ik het alweer dat het pijn deed. Mijn eerste gedachte is dan; zal ik doorlopen, misschien gaat het dan weg. Maar ik wist dat het niet verstandig was, aangezien ik nog wel een aantal leuke baanwedstrijden wil doen dit seizoen. Ik heb toen mijn fiets gepakt en ben, met mijn hardloopkleding aan, een klein uurtje gaan fietsen. Ik moest gewoon even mijn energy kwijt!

Jaloers

Onderweg kwam ik hele groepen tegen die aan het hardlopen waren. Hardlopers tegen komen geeft mij meestal een fijn gevoel. Ik glimlach altijd naar ze of groet ze en je voelt een soort verbondenheid met ze, wanneer ze terug groeten. Maar ik was eerlijk gezegd best jaloers nu op deze lopers, omdat zij allemaal wel liepen en ik even niet kon lopen. Mensen keken mij wel een beetje raar aan, wat ook niet zo gek was. Ik fietste met mijn hardloopkleding en hardloopschoenen aan terwijl ik aan het meezingen (of eigenlijk mee play backen) was met mijn muziek. Daarnaast keek ik geloof ik ook best gefrustreerd. Maar goed, ik had even gesport en daar ging het mij om. Ik kan dus echt niet stil blijven zitten, dat is best een grote afwijking van mij. Ik voel mij dan echt onrustig en gefrustreerd als ik niet hard kan lopen.

Verslaving

Ja, dus ik ben verslaafd aan hardlopen. Ik werd eigenlijk wel benieuwd hoe je daar precies aan verslaafd aan kan raken en waar je dan precies verslaafd aan bent? Uit een artikel van het Radboud Universiteit blijkt dat ik verslaafd ben aan de stof endorfine die je aanmaakt tijdens het hardlopen. Deze ‘neurotransmitter’ wordt ook wel eens het geluksstof genoemd. Volgens het artikel heeft deze stof de zelfde effecten als heroïne en morfine! Haha, ik maak dus mijn eigen drugs aan tijdens het hardlopen. Dat zou een goede oplossing zijn voor heroïne verslaafde; zij moeten dus gewoon allemaal hard gaan lopen. Volgens fysioloog dr. Maria Hopman geeft het een gevoel van euforie en je pijntolerantie wordt groter. Daarnaast kan endorfine angsten en prikkelbaarheid verminderen. Daardoor kon ik dus doorlopen, terwijl ik eigenlijk last van mijn hiel had tijdens het NK. En daardoor ben ik dus eerder gefrustreerd, wanneer ik een tijdje niet gelopen heb. De euforische staat heet volgens het artikel Runner`s High. Deze Runner`s High krijg je alleen maar wanneer je regelmatig explosief traint. En ook wanneer je regelmatig minstens een uur flink hardloopt maak je endorfine aan. ‘De receptoren in de hersenen worden bij training steeds gevoeliger.’ Ja, er staat ook dat je flink chagrijnig kan worden en een kater aan over kan houden, wanneer je stopt met hardlopen. ‘De endorfine kan helaas ook je hormoonhuishouding verstoren en de menstruatiecyclus bij vrouwen verhinderen.’ Ik hoop dat het bij mij nog goed blijft gaan. Ik ben blij dat ik nu weet dat waarom ik chagrijnig ben als ik niet kan hardlopen. 

vrijdag 26 juni

Dokter

Ik ben dinsdag ochtend maar naar de dokter gegaan, omdat ik al bijna een week niet gelopen had en ik graag wilde weten wat het precies was. Daarnaast wist ik niet of ik kon trainen of niet. Het is dus mijn achillespees. Eigenlijk waar de pees overloopt in de spier. Daar is het overbelast. Ik moest tot vrijdag (vandaag dus) rust houden. Helaas is het nog steeds niet over, dus ik ben bang dat ik nog iets langer niet kan lopen. Ik voelde nu al steeds de onrust van een week niet lopen. Het is toch iets wat je altijd doet en waar je lichaam aangewend is. Ik kan wel fietsen en in kan wel krachttraining doen. Ik hoop dat ik zo snel mogelijk weer kan lopen en het liefst zonder pijn. 

Hebben jullie nog tips hoe ik met deze blessure om kan gaan?